Το λιβάδι με τα χρώματα

Το λιβάδι με τα χρώματα.
Μία φορά κι έναν καιρό ήταν ένα λιβάδι με πολλά και χρωματιστά λουλούδια. Φημιζόταν για τα πολλά χρώματα που είχε, και οι άνθρωποι ερχόταν από όλα τα μέρη του κόσμου για να δουν τα λιβάδι με τα χρώματα.
Μία φορά σε αυτό το λιβάδι φύτρωσε ένα άχρωμο λουλούδι.. Θα μου πείτε άχρωμο λουλούδι;
Πως γίνεται αυτό;
Και από όλα τα λιβάδια του κόσμου βρήκε να φυτρώσει στο λιβάδι με τα χρώματα;
Το ίδιο ακριβώς αναρωτήθηκαν τα υπόλοιπα λουλούδια μόλις το είδαν. Εκείνο άνθισε γεμάτο χαρά να ανταμώσει τον κόσμο και το πρώτο που αντικρισε ήταν τα απορρημένα και απογοητευμένα λουλούδια γύρω του.
Γρήγορα ο ενθουσιασμός για τη ζωή άρχισε να φεύγει και στη θέση του μπήκε μια δυσάρεστη αίσθηση που φέρνει η έλλειψη απόδοχης...
Τα λουλούδια του έπιασαν τη κουβέντα και με επιμονή ήθελαν να μάθουν τι πρόβλημα είχε και ήταν άχρωμο...
Πρόβλημα;
Ήταν η πρώτη φορά που άκουσε αυτή τη λέξη... Δεν ήξερε και πολλά πράγματα για τη ζωή, έτσι αμέσως τους πίστεψε.
Ήταν πρόβλημα που δεν είχε χρώματα, και μάλιστα δημιουργούσε πρόβλημα και στα υπόλοιπα λουλούδια, αλλιώς ως γιατί να ήταν τόσο αναστατωμένα με το δικό του πρόβλημα;!
Αποφάσισε να φύγει, αλλά ως λουλούδι ήταν αδύνατο να ξεριζοθει και να συνεχίσει να ζει,..
Αναγκαστικά έμεινε εκεί, να δυστυχεί μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο και να μαραζώνει...

Ώσπου μία μέρα έκατσε πάνω του μια μέλισσα..
Γειά σου,του είπε.
Γειά σου, είπε κι εκείνο μουτρωμένο, αλλά μετά απόρησε και της είπε :
-Τι κάνεις;;
-Μην ενόχλησε, λίγο νέκταρ θα πιω και θα φύγω...
-Όχι, εννοώ γιατί έκατσες σε μένα; Είμαι άχρωμο.
-Φιλαράκι, λίγο νέκταρ θα πιω, τι με νοιάζει που είσαι άχρωμο;
-Μα δεν αναστατώνεσαι και δεν απογοητεύεσαι που είμαι άχρωμο;
-Γιατί να με πειράζει και να αναστατωθώ εγώ;;
εννοώ , δικό σου θέμα, δε με αφορά...
-Δε ξέρω! Έτσι κάνουν όλοι όταν με βλέπουν...
Κάτσε, δηλαδή είναι μόνο δικό μου πρόβλημα που είμαι άχρωμο;
-Βασικά δικό σου θέμα είπα, δε ξέρω, είναι πρόβλημα;;
-Αφού είμαστε το λιβάδι των χρωμάτων, δεν είναι πρόβλημα;; εννοώ είμαι λουλούδι! δεν θα έπρεπε να έχω χρώματα;
-Σε εμποδίζει σε κάτι; Εννοώ δεν μπορείς να ανθίσεις; να μοσχομυρίσεις; να απολαύσεις το ήλιο και το δροσερό αεράκι; ή ότι αρέσει σε εσάς τα λουλούδια τέλος πάντων..;;
-Μμμ βασικά, όχι. Δε το είχα σκεφτεί έτσι, να σου πω την αλήθεια.

Κι αποφάσισε, ότι του άρεσε καλύτερα ο τρόπος που σκεφτόταν η μέλισσα!
Προτιμούσε να βλέπει τον κόσμο όπως εκείνη, και να ζήσει τη ζωή του όπως ζούσε εκείνη τη δική της ζωή . Δεν αναστατωνόταν με θέματα που δεν την αφορούσαν..
Και έτσι άρχισε να ανθίζει, να μοσχορυρίζει, να απολαμβάνει το ήλιο και το δροσερό αεράκι και ότι άλλο αρέσει στα λουλούδια....

Το άχρωμο λουλούδι άρχισε να ανθίζει με περισσότερη ζωντάνια από ποτέ.
Καθώς ο χρόνος περνούσε, τα άλλα λουλούδια σιγά-σιγά άρχισαν να καταλαβαίνουν πως δεν χρειαζόταν όλοι να αρέσουν όλοι σε όλους.
Η πραγματική ομορφιά βρίσκεται στην ποικιλία και στην αποδοχή των διαφορετικοτήτων.